Bovib ziet dat flexarbeid, inzet van zelfstandigen en de intermediaire rol nauwelijks terugkomen in partijprogramma’s. Het bestuur doet een handreiking aan politici. “Er is veel ongemak rondom flexibele arbeid in Den Haag”, vertelt voorzitter Frederieke Schmidt Crans. “Zij zien de wereld van flex als een vrij speelveld, maar dat klopt niet. Sectoren zijn juist bezig met regulering, keurmerken en gedragscodes. Denk bijvoorbeeld aan ons Bovib-keurmerk. Al die vormen van zelfregulering worden nauwelijks erkend door de politiek.”
Daar wil Bovib iets aan doen. Schmidt Crans ziet dat flexarbeid, inzet van zelfstandigen én de intermediaire rol nauwelijks terugkomen in verkiezingsprogramma’s en dat baart haar zorgen. “Vooral omdat er ondertussen wel veel gezegd wordt over intermediars en flexibele arbeid door Tweede kamerleden, zonder dat zij zich echt in deze wereld verdiept hebben. We horen vooral meningen, maar zien weinig opening voor het echte gesprek.”
Politici hoeven niet zelf het wiel uit te vinden. Brancheorganisaties hebben namelijk veel verstand van de risico’s die flexarbeid met zich meebrengt. Ze weten waar het gevaar zit en treffen nu al maatregelen om misstanden te voorkomen. Daarom heeft Bovib met diverse organisaties een gezamenlijke boodschap voor de politiek. “De vraag is niet óf flexarbeid en de intermediaire rol moet bestaan, want het is er en het blijft. De vraag is hoe je het in goede banen leidt”, zegt ze. “En hiervoor moet je eerst goed begrijpen waarom onze arbeidsmarkt is zoals het is en hoe dit bijdraagt aan een groeiende economie. Als politici zich hier niet in verdiepen, is dat een gemiste kans.”
Dat brancheorganisaties zich verenigen rondom deze boodschap, is bijzonder. “We hebben één ding gemeen: we staan allemaal voor de keuzevrijheid. Enerzijds voor het individu, anderzijds voor de opdrachtgever in hoe hij dit organiseert”, zegt de voorzitter van Bovib. “Wij vinden dat iedereen moet kunnen kiezen voor flexarbeid, zowel de werkende als de inhurende partij, waarbij oneigenlijke financiële prikkels niet aan de orde zijn. Daar komen we samen voor op.”
Dat verenigingen zelf bezig zijn met regulering, is natuurlijk niet voor niets. “We willen dat onze leden zich onderscheiden op kwaliteit en oneerlijke concurrentie op lonen en kansen tegen gaan. Om de juiste regulering toe te passen, moeten we bij de juiste vragen beginnen. Welke problemen zijn er nu echt? Hoe kun je die tackelen binnen de huidige kaders en wetgeving? Kijk eens waar het nu echt aan ontbreekt, voordat je een ingewikkelde wetsaanpassing bedenkt die de economie eerder stagneert dan vooruit helpt.”
Bron: Bovib